sábado, 18 de abril de 2009

Ara

Aquí está el poema Ahora en catalán, que, como ya sabéis, es el original.

Mai no he set una noia impulsiva;
he deixat de fer moltes coses per pensar,
per pensar massa en els altres
i no pensar prou en mi.

Mai no m'he vist amb claredat,
la meva imatge és borrosa als meus ulls,
mai no m'he acabat de valorar,
però això s'ha d'acabar.

Vull veure el meu reflex en un mirall,
somriure, i dir a tothom que he canviat.
Vull que la gent em vegi tal com sóc,
i treure el vel que em tapa el rostre.

Vull expressar les meves opinions,
que els altres m'escoltin i m'apreciin.
Vull actuar segons els meus criteris
i descobrir quin paper tinc en aquesta vida.

No vull que ningú més jugui les meves cartes,
a partir d'ara em toca a mi decidir on vaig;
no esperaré que em trobi una nova vida,
ja la buscaré jo.

S'ha acabat pensar què hauria pogut ser,
s'ha acabat arrepentir-se d'allò que va passar;
no serveix de res mirar el passat;
ara toca mirar endavant i viure.

No deixis que ningú t'utilitzi,
no deixis que ningú dicti la teva vida,
no tinguis por, aquesta és la teva vida i tu hi actues,
proclama-ho als quatre vents.

Crida i fes-los callar,
ara et toca a tu destacar;
busca la teva vida i presenta't,
perquè tu n'ets el protagonista.



Lo he colgado porque Elena me lo pidió, y para que quien quiera pueda leerlo también. Elena también me dijo que no sabéis nada de mí porque tengo una máscara. La verdad es que vosotros (los que leéis mis historias) sois algunas de las personas que me conocen más; porque, aunque no haya mi rostro ilustrando esta página, sí está todo lo que pienso, lo que siento; y algunas veces son mejor mil palabras que una imagen. Además, creo que os resultaría bastante aburrido el relato de mi monótona vida... jeje

Muchas gracias a todos por vuestros comentarios :)

5 comentarios:

  1. hola!!!! la verdad es que como no entiendo el catalán no lo he leido pero me he vuelto a leer el que habias puesto en castellano y me encanta!
    Que sepas que lo que conozco de ti gracias a tus escritos me parece genial y que eres una chica cañera como pocas hay y que me parece genial que por lo menos pueda conocer etse poco de ti.
    Sigue pronto por fa!!

    ResponderEliminar
  2. Anne!

    Concurso en el blog, pásate:

    3 ganadores, 13 libros!!



    http://letrasyescenas.blogspot.com/

    ResponderEliminar
  3. Gracias por escribirlo en catalán y aunque no lo entiendo, me suena muy bien, a veces no hace falta entender las cosas del todo, es como la "máscara" que te dije que tenías, no porque no nos muestres como eres o lo que sientes, sino porque a veces cuando conoces a las personas te gusta saber mas de ellas. Y no iba por una foto, sino por ejemplo por un nombre, que no sé ni como te llamas!!! (los nombres para mi son importantes)
    besos guapa!

    ResponderEliminar
  4. Lamento el malentendido, Elena.
    Haré una entrada explicando un poco sobre mí: mi nombre, lo que estudio, dónde, etc.

    Un beso*

    ResponderEliminar
  5. La idea es la misma (sólo faltaría) pero el aire es distinto en catalán es más... ¿categórico?

    A veces conoces más a una persona por sus escritos personales donde se muestra tal como es que si vas mucho con ella o al menos es lo que creo. Hubo un tiempo en que te habría dicho que las personas que más me conocen a penas he estado con ellas en el mismo lugar físico.

    ResponderEliminar

Os agradezco muchísimo que comentéis =D
Cada comentario vuestro es un incentivo para seguir escribiendo.

También me gustaría que criticáseis mis relatos (de forma constructiva), y que los valoráseis en las casillas que están al final de cada entrada.

Muchísimas gracias y un beso muy grande!!

PD_leeré todos los comentarios y me pasaré por vuestros blogs ;)